Από 12 έως 23 Απριλίου 2010, διεξήχθη στο ΠΚΕΕΥΕ, το βασικό Πολυεθνικό Σχολείο Παρατηρητών Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ), με τη συμμετοχή 15 σπουδαστών από 8 διαφορετικά κράτη ( Αρμενία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Γεωργία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Τουρκία, Λίβανος και Ελλάδα). Συνέχεια… »

SHAPING GREECE’S AGENDA: «Meeting the challenges through leadership strategy»

Ευχαριστώ πάρα πολύ τους διοργανωτές για την ευκαιρία που μου δίνουν για πολλοστή φορά να μετάσχω σε μια παρόμοια υψηλού επιπέδου συνάντηση. Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά και την κα Πασαριβάκη και όλο το επιτελείο, για τις προσκλήσεις της και να τους συγχαρώ για την πολύ καλή δουλειά που κάνουν υπό την αιγίδα του Economist.

Συνέχεια… »

Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, απαντώντας σήμερα σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Ιωάννη Κοραντή, με θέμα την εισαγωγή αλλογενών Ελλήνων πολιτών στις στρατιωτικές σχολές, αναφέρθηκε επίσης και στο ζήτημα της αυτοτελούς φορολόγησης του πτητικού επιδόματος των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ευάγγελος Βενιζέλος: Έρχομαι τώρα στο ζήτημα των πιλότων που θέσατε παρεμπιπτόντως – και δικαίως το θέσατε- γιατί είναι εύλογο το ερώτημά σας.

Συνέχεια… »

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος απάντησε την Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010 στην παρακάτω επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑ.Ο.Σ.) προς τον Πρωθυπουργό (την οποία δημοσιεύμουμε στην ιστοσελίδα του Κέντρου Ελέγχου Όπλων σήμερα):

Συνέχεια… »

Σχετικά με τη λευκή απεργία των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας που ανακοινώθηκε στις 26 Απριλίου 2009 ο ΥΕΘΑ κ.Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε τα εξής: «Εκφράζω την βαθιά απογοήτευση του ελληνικού λαού -κατ’ εντολήν του οποίου η Κυβέρνηση ασκεί την διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων σύμφωνα με το Σύνταγμα- για τη σημερινή μαζική δήλωση δήθεν ψυχολογικής αδυναμίας ιπταμένων της Πολεμικής Αεροπορίας να εκτελέσουν τα πτητικά τους καθήκοντα στις μη επιχειρησιακές πτήσεις, επειδή ήθελαν με τον τρόπο αυτό να διαμαρτυρηθούν για την κατάργηση της αυτοτελούς ευνοϊκής φορολόγησης του πτητικού επιδόματός τους, στο πλαίσιο της νέας συνολικής φορολογικής πολιτικής.

Αυτό έγινε παρ’ ό,τι έχω δημόσια δηλώσει κατ’ επανάληψη την πρόθεση της Κυβέρνησης –όχι μόνο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και του Υπουργείου Οικονομικών- να αποκαταστήσει την εισοδηματική απώλεια των ιπταμένων χωρίς να κάμπτεται η γενική αρχή της ενιαίας φορολόγησης όλων των εισοδημάτων. Αυτό επαναλήφθηκε μάλιστα στην τελευταία συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής υποεπιτροπής, ως κοινή επιθυμία και θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Είναι, όμως, εξαιρετικά αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι οι Έλληνες αεροπόροι πετούν στους ουρανούς της πατρίδας όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος, αλλά για λόγους οικονομικούς. Αυτό αδικεί τους Έλληνες πιλότους.

Είναι εξίσου αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι ο καθένας μπορεί να καταχράται των μέσων πίεσης που διαθέτει για συντεχνιακούς λόγους, τη στιγμή που η πατρίδα χρειάζεται μια πανεθνική προσπάθεια ανασυγκρότησης.

Αυτές οι μεθοδεύσεις δεν τιμούν το σώμα των αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας και τη λαμπρή παράδοση του όπλου. Εκλαμβάνω το περιστατικό αυτό ως ένα ατυχές και στιγμιαίο σφάλμα εκτίμησης που δεν αντιπροσωπεύει τα στελέχη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, πλήττει όμως την εικόνα τους, αλλά ευτυχώς όχι και την άμυνα της χώρας.

Φταίνε πρωτίστως οι λίγοι που παρέσυραν τους πολλούς, αλλά και οι πολλοί έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης που παρασύρθηκαν από τους λίγους, οι οποίοι δεν είχαν προφανώς επίγνωση του ρόλου τους και της θέσης τους».
Η απάντηση των πιλότων προς τους αρμοδίους που δημοσιεύθηκε στο Defencenet έχει ως ακολουθως:
«Αυτή την “δουλειά” δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα…Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο…το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε… να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.

Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας… στην “δουλειά” μας.

Σε μια “δουλειά” που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.

Σε μια “δουλειά” που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.

Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η “σπάταλη” ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι….

Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν “κλείσουν” τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το “πανί” στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του…

Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή “λευκή απεργία” (“απεργία” στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.

Μόνο μια χάρη από όλους εμάς… αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας… κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν… κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους… αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά…. ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ…

Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα…….χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου…»

Αντιδράσεις όμως είχαν αρχίσει από τον Ιανουάριο και στον Ελληνικό Στρατό Ξηράς όπως φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί:

Η απίστευτη ανημπόρια της Ενωμένης Ευρώπης να αποκρούσει την οργανωμένη επίθεση των διεθνών τοκογλύφων εναντίον ενός μέλους της, τελικά εναντίον της σηματοδοτεί μοιραία το τέλος της.

Ο Εμμανουέλ Τοντ, ο διανοητής που προέβλεψε την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού είχε ήδη από το 1995 επισημάνει ότι η συζητούμενη τότε νομισματική ενοποίηση, σχέδιο οικονομικού μετασχηματισμού με τη μέγιστη περιφρόνηση των πολιτισμικών και εθνικών ιδιαιτεροτήτων θα οδηγούσε σε μαζική δυσλειτουργία. Έγραφε τότε: «Είτε το ενιαίο νόμισμα δεν θα γίνει και το βιβλίο “ Η Επινόηση της Ευρώπης” θα εμφανισθεί ως συμβολή στην κατανόηση των εκατοντάδων ιστορικών δυσκολιών. Είτε το ενιαίο νόμισμα θα θεσπισθεί {θεσπίσθηκε βέβαια} και αυτό το βιβλίο θα μας δώσει τη δυνατότητα να καταλάβουμε σε είκοσι χρόνια {το καταλάβαμε σε δεκαπέντε} γιατί μια εκ των άνω κρατική ενοποίηση με απούσα τη συλλογική συνείδηση δημιούργησε μια ζούγκλα παρά μια κοινωνία». (L’ invention de l’ Europe σ.11).

Σ’ αυτή τη ζούγκλα, φευ, «ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν», αφού περάσαμε μια φάση ψευδαισθήσεων και δανεικής ευτυχίας. Τότε μπορούσαμε να ζωογονήσουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας, να ευθυγραμμίσουμε τα στραβά της οικονομίας μας, όμως βαυκαλιζόμασταν ότι στραβός ήταν ο γιαλός! Αλλά όπως έλεγε ο Δημόκριτος «χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερίονος» – Βαρύ να κυβερνάσαι από τον χειρότερό σου!

Η ατέρμων φλυαρία των ιθυνόντων, οι χωρίς νόημα θεατρικές κινήσεις, τα εντυπωσιάζοντα δρομολόγιά τους , η μυθολογία του «μηχανισμού στήριξης» είχαν ως πηλίκον το απαισίας μνήμης για τις χώρες όπου πέρασε Δ.Ν.Τ.

Τα αυτοκρατορικώς αμειβόμενα παπαγαλάκια διαφημίζουν ως μονόδρομο εθνικής σωτηρίας το κατόρθωμα της παράδοσης μας στα γαμψά νύχια του αμερικανικού εργαλείου οικονομικής διακυβέρνησης του κόσμου. Στην τέχνη του κυβερνάν δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Και πάντως το ΔΝΤ είναι οδός απωλείας και όχι σωτηρίας. Οι αναλλοίωτες συνταγές του Ταμείου προβλέπουν δραστική μείωση μισθών, συντάξεων, χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, (ποιων και με ποια κριτήρια), ελαστικοποίηση του χρόνου και της αμοιβής ιδιωτικής εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ανατροπή του ισχύοντος εργατικού δικαίου, απελευθέρωση απολύσεων, εκθεμελίωση του κοινωνικού κράτους κ.α.π.

Η μοναδική σκέψη και η μονόδρομη λύση είναι ταυτόχρονα οδοί ανικανότητας. Πονάει χέρι κόψει χέρι. Με μπλόφες, νεροπίστολα και παιδικές κατασκηνώσεις δεν αντιμετωπίζονται κρίσεις όπως η παρούσα.

Οπωσδήποτε δεν αντιμετωπίζονται με δειλία. Η ελεεινή Goldman Sachs είναι ήδη στα χέρια της αμερικανικής δικαιοσύνης. Πάρα ταύτα εξακολουθεί να είναι και οικονομικός σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης όπως και των προηγουμένων από εποχής Σημίτη και του περιωνύμου εκσυγχρονισμού και της αλήστου λήθης «δημιουργικής λογιστικής» του.

Η υπόδική σήμερα στις ΗΠΑ αμερικανική Τράπεζα μεθόδευσε την χρεωκοπία μας, «διαχειριζόμενη» δυστυχώς και αυτή την ώρα το ελληνικό χρέος. (Πρβλ. τεκμηριωμένη ανάλυση στον ιστότοπο του Δ. Κωνσταντακόπουλου για τα σημεία και τέρατα της υπερατλαντικής μεγαλοτράπεζας).

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα επελέγη ως πειραματόζωο – ιδεώδες δρομολόγιο για να ελεγχθεί η Ευρώπη, να διαλυθεί ο σκληρός πυρήνας της η Ευρωζώνη, πριν το Ευρώ κατορθώσει να γίνει κύριο αποθεματικό. Η Μέρκελ είτε δεν κατάλαβε – λιγότερο πιθανό – είτε συνειδητά συμπράξει στην ακύρωση του προς στιγμήν κοινού ευρωπαϊκού οράματος. Αν δεν συνέβαινε αυτό που προέβλεψε ο Todd η ΕΚΤ θα εξέδιδε ευρωομόλογα και θα ματαίωνε στη γένεσή τους τα άθλια παίγνια των κερδοσκόπων.

Όχι κύριοι της εξουσίας και τα ‘ένθεν κακείθεν δεκανίκια της, δεν είναι μονόδρομος το Δ.Ν.Τ.

Κάντε στάση πληρωμών τώρα και αναδιαπραγματευτείτε το χρέος. Δεν είστε οι μόνοι επί της γης που το κάνουν, άλλες 40 χώρες το έχουν εφαρμόσει.

Η Κατοχική δύναμη που εκφράζει το Ταμείο θα καταστήσει την εκλεγμένη κυβέρνηση, κυβέρνηση ανδρεικέλων. Αδηφάγα στην πρόθεσή της να κατασπαράξει ό,τι ακόμη «τρώγεται» σ’ αυτόν το τόπο, θα αξιώνει όλο και αγριότερα και φρικιαστικότερα αντιλαϊκά μέτρα.

Οι πάντες χρωστούν (ένας κραυγαλέος πίνακας βλ. Γ. Δελαστίκ, «Έθνος» 21/4/201), αλλά μόνο εμείς πληρώνουμε…

Την ύστατη ώρα πείτε ΟΧΙ στο Δ.Ν.Τ.

Αν δεν το τολμάτε, κάντε Δημοψήφισμα. Είστε υποχρεωμένοι, γιατί κανείς δεν σας ψήφισε να ρίξτε τον τόπο στο λάκκο των λεόντων. Σε κάθε περίπτωση προχωρήστε σε παύση πληρωμών.

Ντοκυμαντέρ Σκηνοθεσία: Θ.Θεοδοσόπουλος Παραγωγή: Μ.Θεοδοσόπουλος Μουσική: Γ.Γιαννουλάτος Τραγούδι: Α. Πρωτοψάλτη

Κύπρος 1974: Δέν Ξεχνώ!

Για χρόνια η ελληνική πλευρά απέδιδε τη δυστοκία των λεγόμενων Διακοινοτικών συνομιλιών στην αδιαλλαξία του Ντενκτάς. Τον τελευταίο καιρό έχει επενδύσει την πάσαν ελπίδα της στην επανεκλογή του Ταλάτ. Είναι απίστευτο, το ελληνικό Έθνος, με τις δύο κρατικές οντότητές του, να μεριμνά με τέτοια επιμονή για την επανεκλογή του Τούρκου εγκαθέτου της Άγκυρας, πανομοιότυπου με τον προκάτοχό του και τον όποιο διάδοχό του.

Ο εκάστοτε κατοχικός εντολοδόχος, όποιος και να είναι, εκτελεί τυφλά τα κελεύσματα του εντολέα του. Είναι υπάλληλος. Πιθανή αλλαγή του «υπαλλήλου» δεν σηματοδοτεί καθ’ εαυτή ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη στάση της Τουρκίας.

Η αυτοπρόσωπη παρουσία του πρωθυπουργού στη Μεγαλόνησο θα είχε νόημα να εμπνεύσει τις αντιστάσεις και να ενδυναμώσει την αγωνιστικότητα και την αποφασιστικότητα του Κυπριακού Ελληνισμού. Όμως ο κ. Παπανδρέου πήγε στην Κύπρο όπου ο Ελληνισμός είναι ανήσυχος για τους χειρισμούς του κ. Χριστόφια ασυγκράτητου στην ικανοποίηση κάθε διεκδίκησης του Ταλάτ. Αντί όμως να συνετίσει το συνομιλητή του, επεχείρησε να «νουθετήσει» τους αντιπάλους του που όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων ευτυχώς αντιτίθενται στη σπουδή και το ζήλο του προέδρου τoυς να ανταποκρίνεται εις πάσαν ζήτηση.

Η τρέχουσα ελληνική εξωτερική πολιτική είναι αδιέξοδη.

Όταν δεν εγκαταλείπεται στον αυτόματο πιλότο, αυτοσχεδιάζεται από την πολιτική ηγεσία κατά την προσωπική της αρχιτεκτονική. Λείπει μια στρατηγική ανοικτών οριζόντων, επεξεργασμένων θέσεων, υπερκομματικής θεώρησης. Επείγει να διαμορφώσουμε στρατηγική που να αντανακλά την αδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια του Ελληνισμού και να αντιμετωπίζει, όχι να κατευνάζει τον εχθρό.

Αφού δεν διδασκόμεθα απ’ τον Θουκυδίδη ας διδαχθούμε τουλάχιστον απ’ τον αντίπαλο: Καμία υποχώρηση, καμία παραχώρηση. Δρώσα και αεικίνητη διπλωματία. Μηχανισμοί εξωραϊσμού. Λόμπι παντού και για όλα. Επιθετικότητα στην πράξη, συγκατάβαση στα λόγια. Ο Ερντογάν κινείται τώρα με παράφορη αυτοπεποίθηση.

Οι ημέτεροι κατασκευάζουν ευκαίρως ακαίρως άλλοθι ενδοτισμού: Φοβία απομόνωσης, στρατιωτική αδυναμία, συμμαχικές πιέσεις, αντισταθμίσματα, υποτίθεται σημαντικά, έναντι παραχωρήσεων, υποτίθεται ασημάντων κ.λ.π.

Όμως μας λείπει πάντοτε η επιβαλλόμενη ισχυρή βούληση και η αφοπλιστική αποφασιστικότητα. Κι όταν σπάνια λέμε κάτι σωστό το λέμε με τρόπο μη πειστικό.

Η επίκληση της στρατιωτικής αδυναμίας δεν τιμά αυτούς που την επικαλούνται. Πρώτον διότι ο λαός υποβάλλεται σταθερά σε βαρύτατη φορολογία για να έχει αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις, δεύτερον διότι τα τελευταία χρόνια διαλύθηκε και η υποτυπώδης αμυντική βιομηχανία μας ενώ την ίδια ώρα η Άγκυρα ανέπτυξε με γεωμετρική πρόοδο τη δική της πρωτογενή και σε συμπαραγωγές, με κορύφωση αυτές των F-35 και των μη επανδρωμένων οπλικών συστημάτων. Γεγονότα επικίνδυνα, ικανά να αλλάξουν την ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο.

Ξεχνούμε την ουσία του Κυπριακού (Εισβολή Κατοχή, Εποικισμός). Μιλούμε για διακοινοτική διαφορά. Εμείς! Με τη στάση μας αποτρέπουμε τους ξένους και εκείνους που θα ήθελαν να στιγματίσουν τη στρατιωτική εισβολή να το κάνουν.

Οι διεθνείς, Κοινότητα και Κοινή Γνώμη αντιπαρέρχονται ανυποψίαστες την τουρκική κατοχή διότι ουδείς τους την υπενθυμίζει. Εξ’ ίσου ανύποπτες προσπερνούν τα καθ’ ημέραν συμβαίνοντα στο Αιγαίο διότι επίσης ουδείς τα καταγγέλλει. Ελλάδα και Κύπρος παρακολουθούμε με αιδήμονα σιωπή τα αποφώλια έργα και ημέρες του διαρκώς ενδυναμούμενου, επηρμένου πια Ερντογάν «για να μη χαλάσουμε το καλό κλίμα» !

Ποιο «καλό κλίμα»; Αυτό που ανατροφοδοτείται με τις κατ΄εξακολούθηση υποχωρήσεις μας στον προκλητικό στρατιωτικό εκ-βιασμό μας. Ακολουθούμε τάχα ρεαλιστική πολιτική. Περιεχόμενό της όμως η κατά δόσεις άνευ όρων παράδοσή μας. Με ευτελές αντίτιμο βραχέα διαλλείματα εκτόνωσης ενδίδουμε. «Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις / (η μέρα που αφέθηκες κι’ ενδίδεις) / και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα». (Καβάφης). Και χαρίζουμε στον αντίπαλο χρόνο και ευκαιρίες να αποποινικοποιεί τα εγκλήματά του, να εξασφαλίζει τη διεθνή κατανόηση και κατά περίπτωση την επιβράβευση.

Στο Αιγαίο έχουμε ανεχθεί την de facto συγκυριαρχία. Στη Θράκη τη συνδιοίκηση. Στην Κύπρο διαπραγματευόμαστε ως ηττημένοι.

Όχι άλλο. Ως εδώ!

Κύπρος 1974: Δέν Ξεχνώ!

Συλλογιζόμουν τα κατορθώματα των εθνομηδενιστών σε Ελλάδα και Κύπρο όταν διάβαζα ανάμεσα στα θύματα του μοιραίου πολωνικού αεροσκάφους τον επικεφαλής του «Ινστιτούτου Εθνικής Μνήμης», ιδρύματος επιφορτισμένου να κρατάει ζωντανή τη μνήμη του πολωνικού λαού που ξέρει να αντιστέκεται. Λογαριάζω ποιους μύδρους θα προκαλούσε μια πρόταση μας για σύσταση ανάλογου Ινστιτούτου στην Ελλάδα. Το προτείνω!

Είναι ώρα να σταματήσουμε τους χαριεντισμούς και τα «τσιφτετέλια» με αυτούς που προσβάλλουν έργω τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Να ριχτούμε με πάθος στην οικοδόμηση της εθνικής μας ισχύος. Ψαχνόμαστε για αλλαγή του οικονομικού υποδείγματος. Έχουμε απόλυτη ανάγκη ανάπτυξης για να μην συντριβούμε στην ύφεση και στις Συμπληγάδες ΔΝΤ – ΕΕ. Ιδού στάδιον λαμπρόν να στήσουμε μια σοβαρή αμυντική βιομηχανία. Η προώθησή της θα έχει διπλό αποτέλεσμα: ανάπτυξη και εθνικοαμυντική θωράκιση.

Μπορούμε. Θέλουμε;