«Tο Ελληνικόν Έθνος μαρτύρεται τον ουρανόν και την γην ότι υπάρχει ακόμη, μολονότι ο φοβερός ζυγός των Οθωμανών ηπείλει να το εξοντώσει». (Η εν Επιδαύρω Α΄των Ελλήνων Εθνική Συνέλευσις 15/1/1822).

Ναι υπήρχε και δεν έπαψε να υπάρχει ως σήμερα εις πείσμα του γεγονότος ότι πολλοί έξωθεν, αλλά και οι εντός των τειχών εθνομηδενιστές νυχθημερόν «μοχθούν» για να το εξαφανίσουν. Και θα υπάρχει όσο η απερινόητη διαλεκτική της ιστορίας θα δρά καθ’ υπέρβαση της λογικής της ιστορίας και υπό την επήρεια των μυστικών δυνάμεων της ζωής. Όσο δηλαδή θα υπάρχουν Έλληνες που θα αρδεύονται από τις ίδιες διαιώνιες πηγές που ενέπνευσαν τους προγόνους μας την ημέρα του Ευαγγελισμού.

Στην επτάχρονη επαναστατική περίοδο το Γένος επέδειξε όλες τις αρετές του. Αλλά σε ορισμένες φάσεις και όλα τα ελαττώματά του. Ο Αγώνας ανέδειξε ηγέτες πνευματικούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς και μετέβαλε ανυποψίαστους ως χθες βουκόλους και ναυτικούς σε ήρωες. Πρόκειται για μια υπέρβαση της συλλογικής συνείδησης του Ελληνισμού, τελικά για ένα θαύμα.

Οι ηγεμόνες της Ευρώπης πανομοιότυποι με τους τωρινούς επιγόνους τους: « Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, / αλλ’ ανάσταση καμιά / άλλος σου έταξε βοήθεια / και σε γέλασε φρικτά» (Σολωμός).

Στα φοβερά χρόνια της δουλείας η καταφυγή και το πρόφραγμα των υποδούλων είναι η εθναρχούσα Εκκλησία. Αυτή διέσωσε ζωντανό το φρόνημα, όρθια την ελπίδα και ενεργή τη βούληση της αποτίναξης του ζυγού της τυραννίας. Αυτή δίδαξε ότι ο Γολγοθάς οδηγεί στην Ανάσταση. Για τον ρόλο της που έχει πολλαπλώς συκοφαντηθεί εγκυρότερος να τον αποτιμήσει είναι ο μαρξιστής ιστορικός Νίκος Σβορώνος.

«Η Εκκλησία παραμένει (….) η κατευθυντήρια δύναμη του Έθνους. Επικεφαλής της εθνικής αντίστασης σ’ όλες τις μορφές της, εργαζόμενη για το σταμάτημα των εξισλαμισμών, συμμετέχοντας  σ’ όλες τις εξεγέρσεις, ακόμα και διευθύνοντάς τες (έχει δείξει μεγάλο αριθμό Νεομαρτύρων που είναι σύγχρονα και ήρωες της χριστιανικής πίστης και της εθνικής αντίστασης) ρύθμιζε επίσης την πνευματική ζωή» (Επισκόπηση σ. 49).

Οι θρύλοι, οι μύθοι, η ανιστόρηση των ηρωϊκών κατορθωμάτων και πάνω απ’ όλα η βαθιά casino online πίστη στο Θεό, κράτησαν φλεγόμενη τη δάδα της λευτεριάς και άμεση την ανταπόκριση στην προτροπή «Ώ παίδες Ελλήνων ίτε / ελευθερούτε πατρίδα».

Οι επαναστάτες προδομένοι από τους ξένους, ομοδόξους και ετεροδόξους, προχώρησαν βασισμένοι στις δικές τους δυνάμεις. «Να μην έχωμεν ελπίδα λυτρώσεως άλλην παρά από τον εαυτό μας και από τον Ύψιστον» (Κολοκοτρώνης). Οι νίκες τους όμως ξεσήκωσαν τις ευαίσθητες συνειδήσεις ποιητών, λογίων και άλλων ελεύθερων Ευρωπαίων που δημιούργησαν εκείνο το θαυμαστό κίνημα του Φιλελληνισμού. Ο ελληνικός πατριωτισμός (ο γνήσιος, όχι ο ψευδώνυμος «νέος πατριωτισμός» της τάχα ανανεωτικής αριστεράς) στοχεύει βεβαίως τη νίκη, αλλά δεν λυγίζει μπρος στην ανάγκη της θυσίας. Η διαχρονική ελληνική πολεμική αρετή επιβεβαιώθηκε στο «ελευθερία ή θάνατος» ως η ανέκκλητη προσταγή.

Ανήμερα των Βαΐων (1825) έγινε η ηρωϊκή Έξοδος του Μεσολογγίου. Μ. Τετάρτη έφτασε το κακό μαντάτο στο Ναύπλιο. Στην Εθνική Συνέλευση οι βουλευόμενοι αποφάσισαν να προσφύγουν στον Πρέσβη της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη τον Γεώργιο Κάνιγκ να μεσολαβήσει στο Σουλτάνο για συμβιβαστική λύση. Εξουδετέρωσε την ηττοπάθειά τους ο Κολοκοτρώνης. Ματαίωσε το απονενοημένο εγχείρημα η δραστική παρέμβαση του Δημ. Υψηλάντη: «Σας φοβίζει η πτώσις του Μεσολογγίου; Αφιερωθείτε ως εις τας αρχάς του Αγώνος, εις την χαρακτηριστικήν ενέργειαν και τον πατριωτισμόν των Ελλήνων. Το στήθος κάθε Έλληνος ας γίνει Μεσολόγγι!». Έτσι συνέχισε ο Αγώνας.

Οι μεγάλες εξορμήσεις των εθνών προαπαιτούν μια Μεγάλη Ιδέα ως κινητήρια δύναμη συσπείρωσης και προέλασης. Οι Έλληνες την είχαν, αλλά με τη Συνθήκη της Λωζάνης την υπέβαλαν σε ευθανασία. Οι Ξένοι εάν και εφόσον συμπίπτουν τα συμφέροντά τους είναι εταίροι και σύμμαχοι. Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου είναι η εντιμότερη υπέρ ημών κίνηση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Η ενότητα και η ομοψυχία του Έθνους είναι σωτήρια σε ευχάριστες και δύσκολες στιγμές.

Το Γένος επανέλαβε τον καλό εαυτό του στον Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς πολέμους. Ο Διχασμός ανέτρεψε τη Μεγάλη Ελλάδα. Ο δισταγμός τον Ιούλιο του 1922 και ο φόβος τον Μάϊο του 1923 ματαίωσαν την απελευθέρωση της ιερής πόλεως του Ελληνισμού, της Κωνσταντινούπολης (Dοuglas Daikin).

Οι Τούρκοι 190 χρόνια μετά εξακολουθούν να είναι, μετά τον κακό εαυτό μας, ο διαχρονικός εχθρός μας. Όλες οι κινήσεις προσέγγισης των τελευταίων ετών γίνονται με μονόπλευρες ελληνικές παραχωρήσεις και υποχωρήσεις που αποθρασύνουν έτι μάλλον την επιθετικότητα του άλλου.

Οι σύγχρονοι Έλληνες και πρωτίστως οι ηγέτες τους οφείλουν να απαλλαγούν από το απολύτως αδικαιολόγητο φοβικό σύνδρομο που διακατέχονται αποδεχόμενοι την διαπίστωση του Ρήγα για τον Τούρκο:

«Ποτέ μη φοβηθείτε  / πως είναι δυνατός / καρδιοχτυπά και τρέμει  / σαν το λαγό κι αυτός!».

Το Συμβούλιο της Ευρώπης συνέστησε στη Τουρκία να ψηφίσει νομοθεσία που θα επιτρέπει σε θρησκευτικές κοινότητες να αποκτούν νομική προσωπικότητα. Επ΄ αυτού η συμβουλευτική επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης έκρινε πως δεν υφίσταται λόγος για τον οποίο οι τουρκικές Αρχές απαγορεύουν στον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον τίτλο «Οικουμενικός» σημειώνοντας ότι οποιαδήποτε παρέμβαση για απαγόρευση του τίτλου θα συνιστά  παραβίαση θρησκευτικών δικαιωμάτων.

Η λεγόμενη Επιτροπή της Βενετίας ενημέρωσε τον Πατριάρχη  για τις απόψεις της και τις προσδοκίες της για τις θρησκευτικές κοινότητες στις 12-13 Μαρτίου.     

Σύμφωνα με τη τουρκική νομοθεσία οι θρησκευτικές μειονότητες δεν μπορούν να καταχωρηθούν και να αποκτήσουν νομική προσωπικότητα. Αντίθετα, πρέπει να λειτουργούν έμμεσα μέσω ιδρυμάτων ή ενώσεων.

Καθώς η επιτροπή επεσήμανε την αναγκαιότητα τροποποιήσεων προκειμένου να βελτιωθούν τα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων ταυτόχρονα αποφάνθηκε ότι ο ισχύων νόμος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κυρίαρχο ευρωπαϊκό μοντέλο στο οποίο οι θρησκευτικές κοινότητες επιτρέπεται να αποκτούν νομική προσωπικότητα.   

Στο επιχείρημα της Τουρκίας ότι η στάση της, να αναγνωρίζει τον Πατριάρχη ως  απλό ηγέτη των ελληνορθοδόξων στη Τουρκία, βασίζεται στη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η επιτροπή αντέτεινε ότι η Συνθήκη δεν περιορίζει το δικαίωμα του Πατριαρχείου να χρησιμοποιεί τον όρο «Οικουμενικό».

Στην Άγκυρα παρόλα αυτά, σύμφωνα με  τον Οργανισμό Διεθνούς Στρατηγικής Έρευνας  της Τουρκίας ,«η Ε.Ε. δεν έχει ακόμα αποσαφηνίσει τι σημαίνει μειονότητα. Ως προς το θέμα της οικουμενικότητας, η θέση της Τουρκίας είναι σαφής. Δεν αναγνωρίζει οικουμενικότητα υπό τη διεθνή έννοια».

Η Επιτροπή της Βενετίας αναφέρει: « Η ανεξιθρησκία προβλέπει επίσης  κάποια αυτονομία της θρησκευτικής κοινότητας  στα θέματα οργάνωσης, δηλαδή την εσωτερική δομή, ανάδειξη θρησκευτικών ηγετών, την εκλογή και εκπαίδευση των κληρικών και το επίσημο θρησκευτικό δόγμα μιας θρησκευτικής ομάδας».

 Όσο για τον τίτλο «Οικουμενικός» χρησιμοποιείται από το Πατριάρχη που εδρεύει στη Κωνσταντινούπολη από τον 6^ο αιώνα. Επίσης ο τίτλος χρησιμοποιείτο και στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

ΠΗΓΗ:HURRIYET

Τυπικό πυρηνικό εργοστάσιο όπου διακρίνονται οι πύργοι ψύξης. Στην ατμόσφαιρα εκλύονται μόνο θερμοί υδρατμοί που δε μολύνουν το περιβάλλον.

Η πυρηνικοφοβία είναι πλέον μια πραγματικότητα στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανένας Έλληνας που να αμφιβάλλει ότι η διαρροή ραδιενέργειας από το ατύχημα του Τσερνομπίλ αύξησε και θα αυξήσει τα ποσοστά καρκινογένεσης στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανείς δύστυχος καρκινοπαθής στο Θεαγένειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης η στον «Άγιο Σάββα» της Αθήνας που να μην καταριέται το Τσερνομπίλ και «όλους αυτούς που μολύνουν με τη ραδιενέργεια την Ελλάδα». Κάθε νεοπλασία στον Ελληνικό πληθυσμό αποδίδεται αυτόματα στις διάφορες ακτινοβολίες στις οποίες κολυμπάμε (και δευτερευόντως στις καρκινογόνες τροφές που τρώμε). Το «σύνδρομο του Κόλπου» καθώς και «οι λευχαιμίες του Κοσόβου» οφείλονται κατά την επικρατούσα άποψη της κοινής γνώμης σε κάποια πηγή ραδιενέργειας. Όμως η αλήθεια είναι ότι:

• A) Όλες οι μετρήσεις από την περίοδο του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα δε δικαιολογούν αυτήν τη φοβία.
• Β) Η ραδιενέργεια των όπλων εκφυλισμένου ουρανίου αποδεδειγμένα δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα.

Η πυρηνικοφοβία αποτελεί ένα δεδομένο στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται ακόρεστα και σε κάποιες περιστάσεις υστερόβουλα από τα μέσα ενημέρωσης για αύξηση της ακροαματικότητας τους καθώς και από τους πάσης φύσεως ειδικούς προκειμένου να προσελκύσουν το δημόσιο ενδιαφέρον. (Ακόμη και ο γράφων θα εκμεταλλευτεί την εξαιρετική αυτή επικοινωνιακή ιδιότητα της ραδιενέργειας προκειμένου να συνεχίσει ο αναγνώστης την ανάγνωση των απόψεών του.)

Ο εφιάλτης της ραδιενέργειας έχει πλέον διαβρώσει κάθε προοπτική δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα. Με τα σημερινά στερεότυπα θα ήταν «πολιτική αυτοκτονία» για ένα πολιτικό να συμπεριλάβει στις προεκλογικές του εξαγγελίες την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα. Το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων δέχεται συχνά ερωτήσεις των ΜΜΕ για κάποιο θέμα που αφορά ραδιολογικούς κινδύνους. Αν οι απόψεις του Κέντρου είναι δεόντως εκφοβιστικές τότε το θέμα «παίζει» στα ΜΜΕ αν όμως οι απόψεις μας είναι πυροσβεστικές και φοβολυτικές τότε συνήθως παρατηρείται η εμφάνιση κάποιου «αντίπαλου δέους» στα ΜΜΕ διατυπώνοντας εφιαλτικές απόψεις.

Η είδηση της καταστροφής είναι εκατοντάδες φορές πιο ελκυστική και ενδιαφέρουσα από αυτή της ειρήνης και της ασφάλειας κατά το ρηθέν «If it bleeds it leads».

Ένας ποταμός από επιστημονικά επιχειρήματα θα μπορούσε να διατυπωθεί ώστε να πεισθεί ο αναγνώστης ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιήσει την πυρηνική ενέργεια.  Όμως αυτά θα κούραζαν τον αναγνώστη ο οποίος θα ανέτρεχε σε απλούστερες (και απλοϊκότερες) απόψεις που θα τον παραπλανούσαν. Για το λόγο αυτό είναι καλύτερα να διατυπώσουμε επιγραμματικά μερικά επιχειρήματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση από την λογική του μη ειδικού:

Α) Πλήθος εξαιρετικά ανεπτυγμένων χωρών με ισχυρή οικονομία διαθέτουν αρκετούς πυρηνικούς αντιδραστήρες ΗΠΑ, Σουηδία, Γερμανία, Καναδάς, Ισραήλ κλπ. Ασφαλώς οι χώρες αυτές νοιάζονται για τους πολίτες τους και δεν τους θέτουν σε άσκοπους κινδύνους

Β) Ένα μικρό πυρηνικό εργοστάσιο στην Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει με άνεση ένα τεράστιο τμήμα των ενεργειακών μας αναγκών

Γ) Η Βόρειος Ελλάδα χρησιμοποιεί ήδη την ενέργεια που παράγει το πυρηνικό εργοστάσιο στο Κοζλοντούι που τόσο συχνά αναθεματίζουμε

Δ) Η Τουρκία θα διαθέτει σύντομα το πρώτο της πυρηνικό εργοστάσιο και θα ακολουθήσουν και άλλα.

Ε) Τεράστια ημεδαπά και αλλοδαπά οικονομικά συμφέροντα θα πληγούν αν η Ελλάδα αντλήσει ενέργεια από ένα πυρηνικό εργοστάσιο διότι έτσι θα περιορίσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο και από όλους αυτούς που εκμεταλλεύονται την εξάρτηση μας αυτή.

ΣΤ) Η πιθανότητα να προκληθεί σε ένα σύγχρονο πυρηνικό εργοστάσιο ένα ατύχημα αντίστοιχο με αυτό που συνέβη στο απηρχαιωμένο και ασυντήρητο Τσερνομπίλ είναι απειροελάχιστη.

Ζ) Η κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα θα άλλαζε τη μορφή της Ελληνικής οικονομίας αναβαθμίζοντας την εξαιρετικά, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.

Η) Η πυρηνική ενέργεια, εξαιρουμένων των ατυχημάτων και των αποβλήτων, αποτελεί την οικολογικότερη μορφή ενέργειας

Θ) Τα πυρηνικά απόβλητα ενός πυρηνικού εργοστασίου είναι στην πραγματικότητα λίγα και μπορούμε να τα διαχειριστούμε με ασφάλεια

Θέλει πολλά χρόνια για να ωριμάσει η άποψη της πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα.  Έως τότε κάθε φορά που διατυπώνεται μια ώριμη, ήπια επιστημονική άποψη περί πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα θα καταπνίγεται από την εικόνα ενός παραμορφωμένου παιδιού που οι πάσης φύσεως τρομολάγνοι θα αποδίδουν (ίσως δικαιολογημένα) σε ραδιενεργό μετάλλαξη. Η εικόνα αυτή αρκεί για να εξουδετερώσει αριθμούς και στοιχεία. Οι περισσότεροι πολιτικοί θα σπεύσουν εύκολα να αναθεματίσουν την πυρηνική ενέργεια κερδίζοντας άκοπα ένα ελάχιστο ποσοστό οικολογικής δημοτικότητας. Οι πάσης φύσεως οικολογικές οργανώσεις θα αποκτήσουν επιτέλους ένα προσωποποιημένο πυρηνικό κίνδυνο.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε το εσωτικό χώρο του πυρηνικού εργοστασίου στο Ισφαχάν του Ιράν προκειμένου να έχουμε μια εικόνα από το χώρο αυτό

Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να φωτογραφίσεις τη φτώχεια, τη δυστυχία, τις διαλυμένες οικογένειες, την ανεργία, την αφαίρεση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που προκαλεί η οικονομική ανέχεια που οφείλεται στο πετρέλαιο και τις κολοσσιαίες απάτες που συνοδεύουν την διαχείριση του από αλλοδαπές και ημεδαπές συμμορίες.

Ίσως την επόμενη φορά που θα δείξουν στις ειδήσεις εκείνα τα δύστυχα παιδιά που παραμορφώθηκαν (όπως λένε) από τη ραδιενέργεια να δείξουν και τα πρόσωπα των παιδιών που εκτρώθηκαν διότι οι μητέρες τους δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν οικονομικά αφού οι διεθνείς απάτες του πετρελαίου άφησαν αυτές, τους γονείς και τους συζύγους τους άνεργους. Ίσως τότε αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε μήπως μας εξαπατούν.

Διαβάστε για την Ελληνική Πυρηνική Ενέργεια στο βιβλίο ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΠΛΩΝ του Δρ.Θεοδώρου Λιόλιου

Διαβάστε για τη λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων στο βιβλίο ΟΠΛΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ του Δρ.Θεοδώρου Λιόλιου

Εκνευρισμός φαίνεται να επικρατεί στην Άγκυρα παρά τη φαινομενική ηρεμία που επιθυμεί να εκπέμπει προς τα έξω. Η αλήθεια είναι ότι προσφάτως η τουρκική πραγματικότητα έχει δεχτεί πολλά  πυρά και μάλιστα φίλια. Γι’ αυτό και καταφεύγει στις οικείες σπασμωδικές κινήσεις που όμως καθόλου δεν συνάδουν με το ύφος ενός περιφερειακού τοπάρχη.

Συγκεκριμένα, η τουρκική κυβέρνηση εκτός των όποιων εσωτερικών προβλημάτων επιχειρεί να επιλύσει αποσκοπώντας στην αποδυνάμωση του κεμαλικού στρατιωτικού κατεστημένου μέσω της διάλυσης του συνεκτικού ιστού του και των προεκτάσεών του όπως η παραστρατιωτική οργάνωση Εργκένεκον, ταυτόχρονα καλείται να αντιδράσει σε εξωτερικούς κινδύνους.

Κατ΄ αρχή οφείλει να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια του πρωθυπουργού της χώρας που έγινε αντικείμενο σάτιρας από το Βρετανό καλλιτέχνη, M. Dickinson, που απεικόνιζε σε κολάζ τον Ερντογάν ως πειθήνιο σκυλάκι τυλιγμένο με την αμερικανική σημαία. Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση της Άγκυρας ζήτησε από τα  ΜΜΕ μεγαλύτερη λογοκρισία.

Η βουλευτής Gulan Avci

Στη συνέχεια ήρθε η αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας από την επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων οπότε η τουρκική διπλωματία το μόνο που κατόρθωσε να χρησιμοποιήσει ήταν η απλή ανάκληση του πρέσβυ της από την Ουάσιγκτον. Όχι πολύ αργότερα, η σουηδική Βουλή υπερψήφισε την αρμενική αλλά και ποντιακή, ασσυριακή (αλλά και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων) γενοκτονία με διαφορά μιας ψήφου που ανήκει σε μια Κούρδισσα βουλευτή (Gülan Avci), παρά την αντίθετη απόφαση του κόμματός της. Για το λόγο αυτό εκτός της ανάκλησης του Τούρκου πρέσβυ στη Στοκχόλμη Ζ. Κορουτούρκ, ο Τούρκος πρωθυπουργός ανέβαλε τη προγραμματισμένη επίσκεψη στις 17 Μαρτίου στη Σουηδία του κ. Μπιλντ. Δυστυχώς για την τουρκική ηγεσία η «διπλωματία του ποδοσφαίρου» δεν φαίνεται να απέδωσε τους ποθητούς καρπούς.

Μερικές μέρες νωρίτερα, στη συνάντηση Παπανδρέου-Ομπάμα στα πλαίσια της εθνικής παλιγγενεσίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θεωρήθηκε από το τουρκικό κατεστημένο ότι «προσέβαλε την Οθωμανική Αυτοκρατορία» αναφερόμενος επαινετικά στην «ελληνική ανταρσία» και ιδιαίτερα στον Π.Π. Γερμανό που ανακήρυξε την ανεξαρτησία. Αυτό που επέσυρε την οργή κατά του Ομπάμα είναι η φράση : «Αυτή την ημέρα δεν γιορτάζουμε απλά ένα γεγονός του παρελθόντος αλλά θυμόμαστε τη ψυχή και το ήθος που προσδιορίζει την Ελλάδα και το λαό της ανά τους αιώνες»  όπως ανέφερε επικριτικά το CNN TURK.

Καθώς βέβαια κάθε εσωτερική κρίση στη γείτονα έχει σαν αποτέλεσμα την εξωτερίκευση της έντασης προς την εκάστοτε φοβική και ενδοτική ελλαδική διακυβέρνηση έτσι και τώρα σύμφωνα με πληροφορίες του ΓΕΕΘΑ οι Τούρκοι, μέσω ασυρμάτου από ραντάρ της DATCA άλλά και από αυτά της Σμύρνης,  εξαπέλυσαν απειλές για αναχαίτιση ενός πολωνικού αεροσκάφους της FRONTEX που εκτελούσε πτήση βόρεια του Φαρμακονησίου και των Οινουσών.  Παράλληλα σήμερα το πρωϊ οι  στρατιωτικοί της Άγκυρας επιχείρησαν αναχαίτιση Super Puma ΑS-332 της Πολεμικής Αεροπορίας που εκτελούσε πτήση μεταξύ Χίου-Ψαρών-Οινουσών ενώ ταυτόχρονα εξαπολύθηκε πτήση 6 τουρκικών F-16 στο Αιγαίο και συγκεκριμένα μέχρι το πεδίο βολής Άνδρου. Μερικές μέρες νωρίτερα υπό το πρόσχημα του βαρέος ελληνικού χρέους κάποιοι επιχειρηματίες της Σμύρνης προέβησαν ακόμα και σε χάραξη αμυντικής πολιτικής της χώρας μας προτείνοντας την παύση των πτήσεων ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο ως μέτρο περικοπής εξόδων. Αλήθεια τι έχουν πάθει στο ΥπΕθΑ; Μερική κώφωση ή παχυδερμισμό;

Ερώτημα πρώτον που πρέπει παση θυσία να τεθεί : Γνωρίζει η τουρκική ηγεσία ότι στη πολιτική δεν υπάρχουν δεδομένοι  φίλοι αλλά μόνο συμμαχίες συμφέροντος;

Ερώτημα δεύτερο και πιο αδυσώπητο: H μεν Άγκυρα προκαλεί με εντάσεις στο Αιγαίο, στη Θράκη, στη Κύπρο γιατί θεωρητικά εξάγει κρίση στην αδύναμη γείτονα, η Αθήνα όμως τί έχει παραχωρήσει εν κρυπτώ και παραβύστω στη τουρκική απληστία  ώστε να μη τολμά με σθένος έστω να εγκαλέσει τη τουρκική προκλητικότητα;

Ή μήπως απλά φαίνεται προκλητικότητα στα όμματα των αδαών;

H Τουρκία «αξιολογείται», (υποτίθεται) τις επόμενες μέρες. Ένα από τα κεφάλαια στα οποία όφειλαν να την μηδενίσουν αλλά προανήγγειλαν ήδη το «λίαν καλώς» είναι αυτό της λαθρομετανάστευσης.

Οι Τούρκοι δουλέμποροι υπό την προστατευτική κάλυψη της ακτοφυλακής τους εκτελώντας δημόσια υπηρεσία αδειάζουν νυχθημερόν εκατοντάδες δυστυχισμένους Ασιάτες οι οποίοι εισέρχονται στη γείτονα ελεύθερα αφού δεν χρειάζονται βίζα. Στα θαλάσσια (και όχι μόνον) σύνορα της Ελλάδος – άρα της ΕΕ- διαδραματίζονται ανθρώπινες τραγωδίες ών ουκ έστιν αριθμός.

Οι ελληνικές παραδόσεις απεχθάνονται την ξενηλασία και τα όποια ρατσιστικά σύνδρομα υπήρξαν μεμονωμένες περιπτώσεις αποδοκιμαζόμενες από την κοινωνία.

Μέχρις ενός ορίου οι δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας να απορροφήσουν κατά κάποιον τρόπο όλα αυτά τα κύματα άντεξαν. Αυτά όμως είναι ατελείωτα, ενώ οι αντοχές και οι δυνατότητες έχουν τελειώσει. Η πολιτεία εξακολουθεί να τηρεί εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα. Από το 1992 που η χώρα μετατράπηκε σχεδόν εν μια νυκτί από χώρα αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών οι κυβερνήσεις δεν καταπιάστηκαν ποτέ σοβαρά να διαμορφώσουν μεταναστευτική πολιτική. Ούτε αυτή την ώρα. Είναι πάντως θετικό το γεγονός ότι ετέθη το ζήτημα αναθεώρησης του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» της ΕΕ ο οποίος ορίζει, ότι οι λαθρομετανάστες συλλαμβανόμενοι δεν απελαύνονται στη χώρα προέλευσής τους αλλά στη χώρα εισόδου.

Η Ελλάδα αριθμεί σήμερα περίπου 2 εκατομμύρια μετανάστες. Κανένα άλλο κράτος δεν έχει παρόμοια αναλογία. Ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά με την συνεχή εκ Τουρκίας ροή.

Η Άγκυρα εμπαίζει εμάς και τους Ευρωπαίους αλλά θα περάσει αβρόχοις ποσί τον Δεκέμβριο.

Ωστόσο χωρίς ξεκάθαρη μεταναστευτική πολιτική έχει ήδη εγερθεί ζήτημα εδώ χορήγησης ιθαγένειας, στα παιδιά των μεταναστών. Ο πρωθυπουργός μίλησε για πρόσκτηση της «με τη γέννηση του νέου ανθρώπου στην επικράτειά μας». Αμερικανικό μοντέλο, που μας κάνει χώρα υποδοχής μελλογεννήτων! Θα έρχονται εδώ, θα γεννούν «ελληνόπουλα», θα κατοχυρώνουν δικαιώματα. Η αρμόδια υφυπουργός περιόρισε σχετικώς το εύρος εφαρμογής σε «όσους γεννήθηκαν στην Ελλάδα των οποίων οι γονείς είναι νόμιμοι». Δεν είναι γνωστό αν οι αρμόδιοι συνειδητοποίησαν ότι η ελληνοποίηση ενός μέλους παρασύρει και τα άλλα μέλη της οικογένειας.

Οι αρχές δεν γνωρίζουν εκτός από ένα ποσοστό, λιγότερο από το μισό μετανομιμοποιηθέντων, ούτε πόσοι, ούτε ποιοί είναι οι ξένοι.  Η επίσημη κρατική άποψη συνοψίζεται στην ακόλουθη αποστροφή ομιλίας του Γεν. Γραμ. Δημόσιας Τάξης πρέσβη Κ. Μπίτσιου (ΕΛΙΑΜΕΠ 22/9/09): « Στο εσωτερικό της επικράτειας η παρουσία των μεταναστών συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, στη βελτίωση των δημογραφικών δεικτών, στη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων. Ενώ η μεταφορά ενός διαφορετικού πολιτισμικού κεφαλαίου συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας, στην ενίσχυση της πολυπολιτισμικότητας».

Οι διαπιστώσεις παραέχουν ενισχυμένη δοσολογία υπερβολής. Η ανασφάλιστη μαύρη εργασία πλούτισε κάποιους συνέλληνες γεωργοκτηνοτρόφους και αστούς και αυτό δεν συνιστά ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Το ποσοστό των ασφαλισθέντων ξένων είναι πολύ μικρότερο από αυτό των ανασφαλίστων και κατά κανόνα μη νομιμοποιηθέντων ο δε ετήσιος χρόνος ασφάλισής τους για όσο καιρό θεμελιώνονταν με 50 ένσημα η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη ήταν 50 ημερομίσθια. Αφότου αυτά έγιναν 100 ελπίζουμε να αυξήθηκαν αναλόγως, αλλά δεν ανακουφίζουν, επιβαρύνουν το ασφαλιστικό.

Σ’ ότι αφορά την βελτίωση των δημογραφικών δεικτών είναι αφελές να θεωρούμε ότι οι αλλοδαποί που γεννιούνται στην Ελλάδα βελτιώνουν τον ούτως ή άλλως δραματικό δείκτη γονιμότητας   των Ελλήνων. Ο δείκτης ανανέωσης των γενεών είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα και εδώ είμαστε κάτω της μονάδος. Η υποκατάσταση Ελλήνων με αλλοεθνείς για την οικονομία είναι ίσως συμβατή, αλλά για το ελληνικό έθνος τι σόϊ υποκατάσταση θα είναι. Εδώ τίθεται το μέγα ζήτημα της ταυτότητας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για μια αίσθηση του ανήκειν στον Ελληνισμό για τα παιδιά αυτά; Ναι αλλά χρειάζεται άλλη πολιτική.

Την ώρα που ευρωπαϊκοί λαοί π.χ. Γάλλοι πασχίζουν για τη διάσωση και ανάδειξη της ταυτότητάς τους εμείς την διαγράψαμε. Δέστε πόσο τα σχολικά αναγνωστικά μας υπηρετούν την ομιχλώδη και ακαθορίστου περιεχομένου ιδέα της πολυπολιτισμικότητας και τα εγχειρίδια ιστορίας τον εθνομηδενισμό.

Η ελληνοποίηση παιδιών από όμορες χώρες τους είναι μάλλον περιττή, επειδή όσοι δεν μπήκαν στην ΕΕ θα μπούν σε λίγο. Σ’ ότι αφορά τους Ασιάτες μουσουλμάνους πρέπει να το δει κανείς και από την προηγηθείσα παταγώδη αποτυχία της ενσωμάτωσης στις κεντροευρωπαϊκές χώρες και από το νέο εν εξελίξει δόγμα της Άγκυρας, αυτό του νεοοθωμανισμού.

Μια ραγδαία διαδιδόμενη στους ισλαμικούς κύκλους της Αττικής νεοοθωμανική ιδεολογία θα δημιουργήσει νέες εστίες εσωτερικής μας αποσταθεροποίησης.

Σύντροφοι μη βιάζεσθε σ’ αυτό!

Βρισκόμαστε εδώ για να αποδώσουμε φόρο τιμής και να διαδηλώσουμε την ευγνωμοσύνη της κοινωνίας και της πολιτείας στον αείμνηστο Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, αντιστράτηγο Ευάγγελο Φλωράκη. Συνέχεια… »