Αύριο Πέμπτη αναμένεται να εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ η συμφωνία – πλαίσιο για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και το πρόγραμμα των υποβρυχίων, για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού.

Επίσης θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη της διυπουργικής επιτροπής στο υπουργείο Οικονομικών και ακολούθως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού θα ενημερώσουν την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, αναφέρθηκε στο θέμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Μιλώντας για το πρόγραμμα ναυπήγησης των τεσσάρων υποβρυχίων τύπου 214 και εκσυγχρονισμού τριών υποβρυχίων τύπου 209, ο κ. Βενιζέλος δήλωσε, ότι είχαν ανακοινωθεί τα έτη 2000 και 2002 και το κόστος είχε ανέλθει στα 2 δισ. 838 εκατομμύρια ευρώ και μέχρι το 2008 είχαν ήδη καταβληθεί 2 δισ. 32 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να έχει παραληφθεί τίποτε από την Ελλάδα.

Συνέχεια… »

Την πέμπτη θέση μεταξύ των μεγαλύτερων εισαγωγέων συμβατικών οπλικών συστημάτων στον κόσμο, κατέχει η Ελλάδα, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη, ενώ, όπως αναφέρεται στην συγκεκριμένη έκθεση οι άλλες χώρες που είναι πρώτες στη σχετική λίστα είναι η Κίνα, η Ινδία, η Ν. Κορέα και τα Αραβικά Εμιράτα.

Στην ίδια έκθεση αναφέρεται επίσης ότι σε ΗΠΑ και Ρωσία αναλογούν περισσότερες από τις μισές πωλήσεις όπλων παγκοσμίως.

Συγκεκριμένα, στην έκθεση της  (SIPRI), που εδρεύει στη Στοκχόλμη, ο όγκος των παγκοσμίων πωλήσεων όπλων αυξήθηκε κατά 22% την πενταετία από το 2005- 2009 αυτή σε σύγκριση με την προηγούμενη 2000-2004, σημειώνει το SIPRI.

Στις ΗΠΑ αναλογεί το 30% των παγκοσμίων εξαγωγών όπλων την περίοδο αυτή σε περίπου 100 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων της στο 28μελές ΝΑΤΟ.

Από αυτές τις πωλήσεις όπλων, περίπου οι μισές αφορούν μαχητικά αεροσκάφη και “συναφή όπλα και εξαρτήματα”, διευκρινίζει το SIPRI.

Στη Ρωσία αναλογεί περίπου το ένα τέταρτο των παγκόσμιων πωλήσεων όπλων και είναι ο κύριος προμηθευτής της Κίνας και της Ινδίας, που ήταν κατά την πενταετία αυτή οι δύο πρώτοι εισαγωγείς όπλων στον κόσμο, αλλά και της Αλγερίας και της Μαλαισίας, οι οποίες αγόρασαν μαχητικά αεροσκάφη.

Το ένα τέταρτο του όγκου των διεθνών πωλήσεων όπλων αφορά τα μαχητικά αεροσκάφη, ενώ σημειώνεται ότι “οι παραγγελίες και οι παραδόσεις αυτών των ενδεχομένως αποσταθεροποιητικών οπλικών συστημάτων έχουν προκαλέσει ανησυχίες για μια κούρσα εξοπλισμών” στη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Τα ποσοστά εισαγωγής συμβατικών όπλων στις Ευρωπαϊκές χώρες

Τρίτη παγκοσμίως στις πωλήσεις όπλων είναι η Γερμανία, στην οποία αναλογεί ένα 11% των παγκοσμίων πωλήσεων και τέταρτη η Γαλλία, με ένα ποσοστό 8%.

ΠΗΓΗ ΕΡΤ,ΑΠΕ/ΜΠΕ

Η θερμοπυρηνική βόμβα βαρύτητας B61 αποτελεί το κύριο πυρηνικό όπλο των ΗΠΑ

Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ η οικονομική ισορροπία των δύο πυρηνικών δυνάμεων διαταράχτηκε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός καινούριου πυρηνικού σκηνικού στη διεθνή αρένα που οδηγεί μοιραία στην  αναδιαμόρφωση των πολιτικών τους στον τομέα των πυρηνικών όπλων. Το υπάρχον δόγμα είναι υπέρ της ύπαρξης μιας βιώσιμης πυρηνικής αποτρεπτικής δύναμης, η οποία θα κινείται στα πλαίσια του “Assured destruction principle:Αρχή της βέβαιης καταστροφής του επιτιθέμενου”. Δηλαδή σύμφωνα με την επικρατούσα αντίληψη των διαχειριστών των πυρηνικών οπλοστασίων οι στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις πρέπει να έχουν την κατάλληλη ισχύ και ικανότητα για να καταστρέψουν μεγάλο μέρος της υποδομής των επιτιθέμενων κρατών. Ειδικότερα οι δύο βασικές απαιτήσεις που διαμορφώνουν την πολιτική των υπερδυνάμεων είναι:

α) Η ανάγκη να διαθέτουν ένα ικανό αποτρεπτικό μέσο, χωρίς παράλληλα να παραβιάζουν τις διεθνείς συνθήκες.

β) Η απαίτηση να υπάρχει η δυνατότητα να απεμπλακούν από τις διεθνείς δεσμεύσεις τους και να συγκεντρώσουν ταχύτατα πρόσθετα πυρηνικά όπλα σε περίπτωση πολέμου.

Παράλληλα όμως ασφαλώς η εξέλιξη και ο σχεδιασμός των πυρηνικών όπλων (π.χ στις  ΗΠΑ η έρευνα αυτή γίνεται στα τρία μεγάλα ινστιτούτα Los Alamos National Laboratory, Sandia National Laboratory, Lawrence Livermore National Laboratory), δίνουν νέα ώθηση στον τομέα αυτό, αφού οδηγούν σε νέα, σύγχρονα και κυρίως ασφαλέστερα για τους ιδιοκτήτες τους όπλα, τα οποία ανταποκρίνονται στις σημερινές απαιτήσεις σχεδιασμού.

Οι απαιτήσεις αυτές είναι:

Α)        Επιβιωσιμότητα

Τα πυρηνικά όπλα πρέπει να είναι επιβιώσιμα, με την έννοια ότι πρέπει να μην είναι ευάλωτα στις εχθρικές επιθέσεις. Για παράδειγμα, τα αυτοκινούμενα ή υποβρυχιακά πυρηνικά συστήματα είναι επιβιώσιμα συστήματα που δεν προκαλούν εχθρικές επιθέσεις, αφού δεν απειλούν άμεσα (είναι κυρίως συστήματα αντεπίθεσης) και ασφαλώς δεν βάζουν σε πειρασμό τους ιδιοκτήτες τους, αφού δεν υπάρχει κίνδυνος να καταστραφούν με την αρχική επίθεση των αντιπάλων.

Β)        Ευελιξία

Τα πυρηνικά όπλα πρέπει να είναι ευέλικτα και να ανταποκρίνονται σε ένα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, ακόμη και στην προστασία των συμμάχων. Η ευελιξία επιτυγχάνεται με την κατασκευή όπλων ενός μεγάλου φάσματος εκρηκτικής απόδοσης και την βελτίωση των αντιστοίχων βεληνεκών των μέσων μεταφοράς, ώστε να ανταποκρίνονται σε μια ποικιλία στόχων.

Γ)        Στρατιωτική αποτελεσματικότητα

Τα πυρηνικά οπλοστάσια πρέπει να είναι ικανά να καταστρέψουν ένα πλήθος κρίσιμων στόχων. Η αποτελεσματικότητα είναι συνάρτηση της ευστοχίας καθώς και της αύξηση του βαθμού καταστροφής του.

Δ)        Οικονομική επιβιωσιμότητα

Ασφαλώς ο σχεδιασμός και η κατασκευή των πυρηνικών όπλων  πρέπει να εξασφαλίζουν ότι δεν θα πλήττεται παράλληλα και η οικονομία της ιδιοκτήτριας χώρας. Ειδικά αυτό το θέμα έχει οδηγήσει στη δημιουργία πλήθος προγραμμάτων ελέγχου όπλων “Arms Control” στις πυρηνικές δυνάμεις, που συχνά ματαιώνουν ή διακόπτουν ορισμένα προγράμματα κατασκευής συγκεκριμένων όπλων.

Ε)        Διακριτική ικανότητα

Ένα πυρηνικό όπλο πρέπει να ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις στον άμαχο πληθυσμό και να μεγιστοποιεί την καταστροφή των στρατιωτικών στόχων. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η απόδοση, όσο και η ευστοχία των μέσων μεταφοράς, πρέπει να επιλέγεται με γνώμονα τα παραπάνω στοιχεία.

ΣΤ)     Ασφάλεια

Οι πυρηνικές δυνάμεις πρέπει να είναι ασφαλείς για τους ιδιοκτήτες τους, ώστε κατά τη μεταφορά τους και την αποθήκευσή τους να μην υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος. Επίσης πρέπει η χρήση τους να μπορεί να γίνει μόνο από τους ιδιοκτήτες, ενώ παράλληλα να αδρανοποιούνται στα χέρια τρομοκρατών ή εχθρικών δυνάμεων. Αυτό επιτυγχάνεται τόσο με επισταμένη έρευνα στον τομέα των ατυχημάτων, όσο και με τη χρήση ειδικών συνδυασμών (PALS: Permissive Action Links). Οι σημερινές πυρηνικές κεφαλές χαρακτηρίζονται ως One-point safe, αφού ακόμη και αν ριφθούν από μεγάλο ύψος, χωρίς τον κατάλληλο προγραμματισμό δεν θα εκραγούν.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την αιφνιδιαστική παρουσία των δύο νεότευκτων πυρηνικών δυνάμεων, της Ινδίας και του Πακιστάν, η πυρηνική πολιτική των δεδηλωμένων πυρηνικών δυνάμεων παίρνει καινούρια δυναμική.

Οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών κατευθύνονται στη συντήρηση και βελτίωση των ήδη υπαρχόντων συστημάτων και όχι στη συσσώρευση ποσοτήτων. Ειδικότερα οι απαιτήσεις αυτές ανάγονται στις ακόλουθες συνθήκες:

1) Η ηγεσία των υπουργείων άμυνας εστιάζει με συνέπεια στο θέμα της συντήρησης και βελτίωσης των πυρηνικών οπλοστασίων.

2) Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη βραχυβιότητα του έμψυχου και άψυχου υλικού του πυρηνικού οπλοστασίου, η οποία επιβάλει επισταμένη προσοχή στη βελτίωση και διατήρηση της υπάρχουσας υποδομής.

3) Δημιουργούνται περίοπτες συνθήκες καριέρας, τόσο για στρατιωτικούς, όσο και για επιστήμονες, οι οποίες εξασφαλίζουν ικανό αριθμό ταλαντούχων νέων ειδικών.

4) Τα επιδιωκόμενα αμυντικά προγράμματα είναι της μορφής end-to-end (Κατασκευή-Διάταξη-Επιχείριση), χαρακτηριζόμενα από επίπονες ρεαλιστικές διακλαδικές ασκήσεις.

5) Εξασφαλίζεται η ύπαρξη δυνατότητας τροποποίησης των υπαρχόντων συστημάτων χωρίς τη χρήση πυρηνικών δοκιμών. Ειδικά στις ΗΠΑ σήμερα συντελείται μια πρωτοφανής στρατιωτικοποίηση της επιστήμης αφού το αντίστοιχο υπουργείο εθνικής άμυνας δίνει το ποσό των 200 εκ. δολ. σε πέντε ανάδοχα πανεπιστήμια (Stanford, Utah, Chicago , Caltech, Illinois) για να εκπονήσουν ερευνητικά προγράμματα προσομοίωσης πυρηνικών όπλων, στους υπερυπολογιστές που για τον λόγο αυτό κατασκευάστηκαν. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, οι πυρηνικές δοκιμές στο περιβάλλον θα είναι πια άχρηστες ενώ παράλληλα κανείς δεν θα γνωρίζει σε πιο στάδιο εξέλιξης είναι τα μοντέρνα πυρηνικά όπλα.

6) Εξασφαλίζεται με την απόσυρση συστημάτων ξεπερασμένης τεχνολογίας ικανός αριθμός κονδυλίων για την επίτευξη των παραπάνω στόχων.

Ως παράδειγμα επιστημονικής διαχείρισης πυρηνικού οπλοστασίου, μπορούμε να αναφέρουμε τις συνιστώσες του προγράμματος που εξαγγέλθηκε από το DOD των ΗΠΑ.

α) Διατήρηση των υπαρχόντων πυρηνικών γνώσεων

• Εξασφάλιση ικανού εξειδικευμένου στρατιωτικού και επιστημονικού προσωπικού
• Πυρηνική εκπαίδευση
• Επιχειρησιακές ασκήσεις
• Διαχείριση πυρηνικών ατυχημάτων
• Συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία
• Συνεργασία με τους συμμάχους

β) Έρευνα στον τομέα της τεχνολογίας των πυρηνικών όπλων

• Ερευνητικά προγράμματα εθνικών ινστιτούτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

γ) Μελέτη της φαινομενολογίας και της τεχνολογίας αμυντικής θωράκισης

• Ανάγκη των αμυντικών και επιθετικών απαιτήσεων
• Επιπτώσεις εκρήξεων και αλληλεπίδραση στόχου-όπλου
• Ραδιοβιολογική αμυντική έρευνα
• Προγράμματα προσομοίωσης πυρηνικών όπλων
• Προγράμματα προσομοίωσης πυρηνικών εκρήξεων

δ) Συντήρηση και συμπλήρωση των γνώσεων και αποτελεσμάτων των πυρηνικών όπλων.

Η ανατροπή του διεθνούς πυρηνικού σκηνικού οδήγησε επίσης στη λήψη πρωτοβουλιών για το μέλλον, οι οποίες επιγραμματικά είναι:

α) Επανεξέταση των πηγών κινδύνου πυρηνικής ανάφλεξης. Φυσικά υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από νεότευκτες και άπειρες πυρηνικές δυνάμεις παρά από τις δεδηλωμένες.

β) Τερματισμός των πυρηνικών δοκιμών και δημιουργία εναλλακτικών μεθόδων έρευνας και συντήρησης.

γ) Μείωση του πυρηνικού οπλοστασίου και αύξηση της ευελιξίας και της μακροβιότητας.

δ) Δημιουργία στρατηγικού περιβάλλοντος όπου οι πυρηνικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να είναι μια ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, αλλά δεν θα έχουν την έμφαση της ψυχροπολεμικής περιόδου.

Διαβάστε περισσότερα στην μονογραφία ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΠΛΩΝ του Δρ. Θεοδώρου Λιόλιου

Την 23η Φεβρουαρίου 2010, διεξήχθη στις εγκαταστάσεις της ΓΔΑΕΕ συνάντηση μεταξύ του Γενικού Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ κ.Ευάγγελου Βασιλάκου και επιτελών της ΓΔΑΕΕ και των κ.κ Βruno Cotte Αντιπροέδρου της εταιρείας SAFRAN , Jean-Christophe Corde Διευθυντή Διεθνούς Ανάπτυξης της εταιρείας SAFRAN, Pierre Dickell της εταιρείας SAFRAN και Χρήστου Χούμπαυλη από την εταιρεία ΑΤΕΣΕ Α.Ε κατόπιν αιτήματος τους με σκοπό την πραγματοποίηση εθιμοτυπικής επίσκεψης.

Την 23η Φεβρουαρίου 2010, διεξήχθη στις εγκαταστάσεις της ΓΔΑΕΕ συνάντηση μεταξύ του Γενικού Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ κ.Ευάγγελου Βασιλάκου και επιτελών της ΓΔΑΕΕ και των κ.κ Xavier Thuriot Chairman & CEO της εταιρείας THALES HELLAS S.A και Κυριάκου Γεραμπίνη Sales & Marketing Director της εταιρείας THALES HELLAS S.A κατόπιν αιτήματος τους με σκοπό την συζήτηση θεμάτων που αφορούν την THALES HELLAS S.A

Ο ρωσικός στόλος στη Μ. Θάλασσα θα καταστεί λιγότερο ευάλωτος όταν θα εγκατασταθεί στην Αμπχαζία, σύμφωνα με τον πρώην διοικητή του συγκεκριμένου Στόλου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ναύαρχο Vladimir Komoyedov.

«Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο στόλος προς το παρόν είναι εγκατεστημένος στη Σεβαστούπολη της Ουκρανίας , το άνοιγμα μιας νέας βάσης στην Αμπχαζία σημαίνει μια γεωπολιτική νίκη για τη Ρωσία. Ο στόλος θα είναι πιο διασκορπισμένος και λιγότερο ευάλωτος. Εδώ επίσης υπερασπιζόμαστε τη κυριαρχία της Αμπχαζίας» συνέχισε ο Ρώσος αξιωματούχος.

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επανέλαβε σε διάφορες δηλώσεις ότι ο στόλος της Μ. Θάλασσας θα ελέγχει τα δρομολόγια των πλοίων σε ουδέτερα ύδατα της Μ. Θάλασσας. Ο έλεγχος θα διεξάγεται με σκοπό να προστατεύεται η Αμπχαζία από την επιθετικότητα της Γεωργίας. Ρωσικά σκάφη έχουν ήδη προετοιμαστεί ώστε να συνοδεύουν τα φορτία της Αμπχαζίας σε ουδέτερα ύδατα.

Η Γεωργία εξέφρασε τις ανησυχίες της σχετικά με την επέκταση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Μ. Θάλασσα. Σύμφωνα με δηλώσεις της γεωργιανής Βουλής η Ρωσία διεξήγε παράνομες δραστηριότητες κοντά στα παράλια της Αμπχαζίας ενώ ταυτόχρονα ισχυρίστηκε  συγκεκριμένα ότι οι Ρώσοι κατασκευάζουν βάση υποβρυχίων εκεί.

Η Ρωσική Ομοσπονδία απάντησε ότι διέθετε μόνο ένα υποβρύχιο ντίζελ στη Μ. Θάλασσα. Νέα υποβρύχια αναμένονται να φτάσουν σε 5-6 χρόνια.

Σύμφωνα με το πρόεδρο της Ακαδημίας Γεωπολιτικών Σπουδών, η Ρωσία θα χρησιμοποιεί στρατιωτικό υλικό από κοινού με τις ένοπλες δυνάμεις της Αμπχαζίας. Μια τέτοια σχέση θα είναι καλή για τη Ρωσία δεδομένου ότι μια κοινή ναυτική βάση είναι πιο λειτουργική που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για 49 χρόνια και μετά να παρατείνεται για άλλη μια πενταετία καθώς δεν θα τίθεται θέμα εκμίσθωσης. Απλά το μίσθωμα αντικαθίσταται από τη στρατιωτική συνεργασία, τη παροχή στρατιωτικού λογισμικού στην Αμπχαζία και την εκπαίδευση Αμπχάζιων αξιωματικών σε ρωσικά στρατιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.  

Η δομή αυτής της νέας βάσης θα περιλαμβάνει υλικό πρώην ειρηνευτικών αποστολών, μια αεροπορική βάση, κοινή φρουρά και άλλο υλικό.

Με τρεις επιτυχημένες δοκιμές του μεγάλου βεληνεκούς βαλλιστικού πυραύλου Agni-III, η Ινδία θεωρείται έτοιμη για μεγαλύτερα εγχειρήματα, ότι είναι πρόθυμη να κατασκευάσει τη διηπειρωτική μορφή του όπλου, αυτή με την πυρηνική ικανότητα. Αυτή η ανακοίνωση είναι ένα βήμα προς τη κατασκευή του Agni-V, τόνισε με έμφαση ο διευθυντής του Center for Research and Development for Defense (DRDO), VK Saraswat όπως έγραψε τη Δευτέρα η ημερήσια εφημερίδα The Hindu, υπαινισσόμενη ότι η δοκιμαστική εκτόξευση του Agni-V έγινε στις 15/2/2010 σε ένα νησί στο κόλπο της Βεγγάλης.

Σύμφωνα με το ημερολόγιο, οι επιστήμονες του Center for Research and Development for Defense (DRDO) πιστεύουν ότι η επιτυχία που είχε η εκτόξευση του πυραύλου μέσου βεληνεκούς, ικανού να φέρει πυρηνική κεφαλή 1.5 τόνων αποδεικνύει την ωριμότητα του αποτρεπτικού προγράμματος  στην υπο-ήπειρο.

Δεδομένου ότι η Ινδία έχει δεσμευθεί να μη κάνει πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων σε ένοπλες συγκρούσεις είναι σχεδόν σίγουρο ότι πρέπει να αναμένεται μια εξίσου έντονης ικανότητας ανταπόκριση.

Σε αντίθεση με το Agni-III που είναι σε θέση να χτυπήσει στόχο σε απόσταση 3.000 χλμ., ο  Agni-V θα φέρει αρκετές πυρηνικές κεφαλές σε σχεδόν διπλάσια απόσταση.

Πύραυλος Agni

Αν και οι δύο χρησιμοποιούν σαν προωθητικό στερεό καύσιμο, ο πρώτος πύραυλος αποτελείται από δύο μέρη ενώ ο δεύτερος θα έχει ακόμα ένα μέρος καθώς και τη δυνατότητα να προσβάλει αντι-πυραυλικά συστήματα.

Το βεληνεκές των βαλλιστικών πυραύλων Agni («Φωτιά» στα Σανσκριτικά), που αναπτύχθηκε από το Ινδικό Υπουργείο Άμυνας, περιλαμβάνει τη μορφή Ι μεταξύ 700-800 χλμ και τη μορφή ΙΙ που μπορεί να φτάσει μέχρι 1500 χλμ. απόσταση.

Δεν θα υπάρξει μορφή IV καθώς με τη παραγωγή του Agni-V η Ινδία εισέρχεται άμεσα στον επίλεκτο όμιλο των χωρών που διαθέτουν διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η Γαλλία.

ΠΗΓΗ: ΤΗΕ HINDU

H Μολδαβία ζήτησε από το Ρώσο Πρόεδρο Dmitry Medvedev να εγκαταστήσειι ένα σύστημα ασφαλείας στη περιοχή της Υπερδνειστερίας ως απάντηση στους αμερικανικούς σχεδιασμούς για εγκατάσταση πυραυλικού συστήματος στην Αν. Ευρώπη.  Αυτό φέρνει σαν αποτέλεσμα την πιθανότητα εξοπλισμού της Υπερδνειστερίας με ρωσικά πυραυλικά συστήματα Iskander.

Ο  Igor Smirnov, πρόεδρος της μη αναγνωρισμένης δημοκρατίας της Υπερδνειστερίας, ελπίζει ότι οι ενέργειες της Μόσχας θα είναι στο πνεύμα των  υποσχέσεων του Ρώσου Προέδρου το 2009 ότι η Ρωσία θα προστατεύσει τις 150.000 πολιτών της που κατοικούν στη περιοχή.

Έτσι νωρίτερα η Tiraspol (πρωτεύουσα της Υπερδνειστερίας) είχε ζητήσει αύξηση των ειρηνευτικών δυνάμεων στoυς 2.000 στρατιώτες  στηριζόμενη στις παραπάνω υποσχέσεις του Dmitry Medvedev.

Χάρτης Υπερδνειστερίας

Ωστόσο αξιωματούχοι της περιοχής ανησυχούν μήπως οι αρχές της Μολδαβίας χρησιμοποιήσουν την στήριξη της Ρουμανίας προκειμένου να καταπιέσουν το μη αναγνωρισμένο κράτος.

Το Moldavian Institute for Public Policy θεωρεί ότι αυτή η κατάσταση αποτελεί το εφαλτήριο μιας νέας «ψυχρής εποχής» στις σχέσεις μεταξύ Μολδαβίας και Υπερδνειστερίας. Επίσης επισημαίνει ότι η εγκατάσταση αμυντικού συστήματος στη Ρουμανία δεν έχει ακόμα αποφασιστεί και ότι η κατάσταση πιθανόν να επηρεαστεί από την νεοεκλεγείσα ηγεσία της Ουκρανίας που ίσως δεν εγκρίνει τη προμήθεια ρωσικών εξοπλισμών στην Υπερδνειστερία. 

Ουκρανοί αξιωματούχοι πάντως δεν αρνήθηκαν να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο σημειώνοντας ότι το έδαφος της χώρας απειλείται  από τις ρουμανικές ενέργειες και υποστηρίζουν ότι η νέα ηγεσία θα προασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα σε όλους τους τομείς της εξωτερικής πολιτικής.

ΠΗΓΗ: PRAVDA